Czy miód szkodzi sylwetce?

Pomiędzy folklorem a nauką

Na temat prozdrowotnych walorów miodu krąży wiele sprzecznych teorii. Jego entuzjaści przekonują, że substancje w nim zawarte mogą nie tylko zmniejszać ryzyko rozwoju wielu chorób, ale wręcz – upierają się, iż związki te mają właściwości terapeutyczne. Sceptycy zwracają natomiast uwagę na fakt, że na razie brakuje przekonujących na to dowodów (mających postać wyników badań naukowych), zaznaczając, że tak naprawdę miód to mieszanina cukrów, wody i śladowych ilości innych składników, z których część – może, ale nie musi mieć pewien potencjał prozdrowotny. Okazuje się, że zarówno "zwolennicy" jak i "przeciwnicy" miodu mają po części trochę racji. Jak to możliwe?

Dowody naukowe

Analizując wyniki badań naukowych, łatwo zauważyć, iż nie wspierają one raczej wielu przypisywanych miodowi właściwości prozdrowotnych. Obiegowe opinie na jego temat często wywodzą się z tzw. mądrości ludowych, absolutnie nie jest jednak tak, że nie ma żadnych dowodów na korzystny wpływ miodu na nasze zdrowie. M.in. udało się wykazać, że miód wykazuje działanie antybakteryjne, przeciwalergiczne i przeciwkaszlowe. Co więcej, wyniki wstępnych badań sugerują także, iż substancje w nim zawarte mogą łagodzić niektóre z objawów nieswoistych chorób zapalnych jelit. Jeszcze ciekawsze są dane dotyczące wpływu konsumpcji miodu na markery zdrowia metabolicznego takie jak choćby tzw. lipidogram czy poziom glukozy na czczo, czy też w szczególności – wpływ na masę i skład ciała.

Ciekawe badanie – miód kontra sacharoza

Niezwykle interesujące w kwestii zainicjowanego zagadnienia okazują się wyniki eksperymentu, w ramach którego porównano skutki metaboliczne włączenia do diety albo 70 g miodu, albo takiej samej dawki sacharozy. Autorzy projektu postanowili sprawdzić wpływ tych zabiegów na profil lipidowy krwi, poziom glukozy na czczo oraz na masę ciała. Co się okazało? W grupie uczestników (osób ze zdrowych z prawidłową masą ciała, a także – z nadwagą i otyłością i zaburzeniami lipidowymi), spożywających 70 g miodu przez miesiąc zaobserwowano wyraźną poprawę w gospodarce lipidowej i glukozowej oraz – uwaga – delikatny spadek całkowitej masy ciała i tłuszczu zapasowego.

Podsumowanie

Powyższy efekt jest zaskakujący w świetle tego, iż miód to tak naprawdę głównie cukry proste (niemal 80%), pewna ilość wody i śladowe ilości witamin, składników mineralnych i innych substancji takich jak kwasy organiczne. Teoretycznie więc efekt związany z konsumpcją powinien być podobny do tego rejestrowanego przy konsumpcji sacharozy. Okazuje się jednak, że w praktyce tak nie jest. Mając ten fakt na uwadze, należy stwierdzić, iż prawdopodobnie miód stanowić może zdrowszy i bezpieczniejszy dla zdrowia i sylwetki zamiennik stołowego cukru. Faktu tego oczywiście nie należy nadużywać czy też – wyciągać zbyt daleko idących wniosków, bo badań w tej materii jest bardzo niewiele